Μέσα σ’ αυτή την ομορφιά κύλησαν πολλά όμορφα καλοκαίρια, ίσαμε τον Ιούνιο του 2007. Όπου ξέσπασε η καταστροφική πυρκαγιά από τη Στεφάνη και τράβηξε προς την Πάρνηθα, της οποίας κατέστρεψε ένα σημαντικό μέρος. Δυστυχώς πέρασε μέσα και από την Κατασκήνωση μας, όπου προκάλεσε σχεδόν ολική καταστροφή.

Όλη η πρότερη καταπράσινη ομορφιά της ελπίδας πήρε το σταχτί χρώμα του πένθους. Ποτέ άλλοτε δεν είχαμε ξαναδεί τόσο τον Ποιμενάρχη μας. Μπορεί η φωτιά στο πέρασμα της να τα αφάνισε όλα, όχι όμως την ελπίδα του, ότι πάλι θα μεταμορφωθεί αυτό το γκρίζο τοπίο σ’ ένα καταπράσινο παράδεισο που θα γεμίζει από τις χαρούμενες φωνές των παιδιών. Ωστόσο, δεν απογοητευτικέ κ δεν τα παράτησε. Διμέτωπος ο αγώνας του διότι αν και βρίσκονταν σε εξέλιξη η ανέγερση της Ι. Μονής των Αγίων Πατέρων που απαιτούσε δυσβάστακτα έξοδα, ο Σεβ. Κ. ΑΛΕΞΙΟΣ ξεκίνησε την καινούργια του προσπάθεια αναγέννησης της κατασκήνωσης, την επόμενη της καταστροφής και σε διάστημα μόλις 6 μηνών το θαύμα έγινε. Όλα ήταν έτοιμα για να υποδεχτούν και πάλι τα παιδιά μας. Και την ευλογημένη ημέρα της Μεταμορφώσεως του Κυρίου μας 6/8/2009 εγκαινιάσθηκε η μεταμορφωμένη και πλήρως ανακαινισμένη Κατασκήνωση μας υπό του Σεβ. Μητροπολίτου μας μετά του Σεβ. Μητροπολίτου Θηβών κ. Γεωργίου.

Απορούσαμε με όσα βλέπαμε. Δέντρα, άνθη, γκαζόν, δρομάκια όμορφα, πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων. Στις 26/8/2009 προσήλθε και επιβεβαίωσε το «θαύμα» ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος. Συνεχάρη τον Επίσκοπο μας κ μοίρασε δώρα στα παιδιά. Η όαση ομορφιάς, ανάπαυσης, στοχασμού και καλλιέργειας ελπίδων, ξανάρχισε να λειτουργεί για τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Μόλις μια ώρα από τη Νίκαια, στον καθαρό αέρα, κάτω από τη σκέπη της Παναγίας και με πλούσια την ευλογία του Θεού.

(ημερολόγιο Ι.Μ. Νικαίας 2011)